22 3987390(pn - pt 17:00 - 18:00)
Bajkał i Kolej Transsyberyjska
Aby zwiedzić Jezioro Bajkał lub spędzić nad nim urlop, zdecydowanie polecamy najpierw przyjechać do Irkucka. Irkuck jest najbliżej jeziora położonym dworcem kolejowym i jedną z najważniejszych stacji na trasie Kolei Transsyberyjskiej. Dojazd z Irkucka nad Jezioro Bajkał jest bardzo łatwy – autobusy kursują codziennie do Listwianki, Bolszoje Gołoustnoje i na Wyspę Olchon. Do Bolszyje Koty można dopłynąć promem.
Listwianka to najbliżej Irkucka położona miejscowość turystyczna nad Jeziorem Bajkał (66 km). Większość pociągów transsyberyjskich przyjeżdża do Irkucka wczesnym rankiem. Z Irkucka do Listwianki kursuje codziennie kilka autobusów i marszrutek (grupowych taksówek). Przejazd autobusem zajmuje około 1 godziny i 15 minut, bilet autobusowy kosztuje w przeliczeniu około 10 zł. Można też zamówić u nas transfer lub całodniową wycieczkę Krugobajkałką, której trasa prowadzi właśnie z Irkucka do Listwianki lub odwrotnie. Z Irkucka do Listwianki można również przepłynąć promem rzeką Angarą. Podróż trwa wówczas około 1,5 godziny i jest latem dużą atrakcją. Bilet w jedną stronę kosztuje 25 € i można go także zarezerwować u nas.
Istnieją również autobusy z Irkucka na Wyspę Olchon. Odległość wynosi 330 km, a dojazd trwa ok. 6,5 godziny łącznie z przeprawą promową. Nawiasem mówiąc, prom na wyspę jest bezpłatny. Bilet autobusowy kosztuje natomiast około 90 zł, a przejazd marszrutką to koszt rzędu 130 zł.
Trasa Magistrali Bajkalsko-Amurskiej (BAM) prowadzi na północ od Jeziora Bajkał. Zatrzymanie się nad jeziorem jest możliwe w miejscowości Sewierobajkalsk.
Listwianka powstała w 1773 roku jako jednostka pocztowa. Nazwa Listwianka pochodzi od licznych modrzewi rosnących na tym obszarze (rus. Лиственниса = modrzew).
Ta niewielka miejscowość jest położona bezpośrednio nad Jeziorem Bajkał, 66 km od Irkucka. Jest to najszybciej i najłatwiej osiągalne miejsce nad Jeziorem Bajkał ze stacji transsyberyjskiej Irkuck. Z tego powodu Listwianka stała się w ostatnich latach najbardziej popularnym ośrodkiem turystycznym nad Bajkałem. Większość turystów spędza tu 1-3 dni i korzysta z bogatej oferty noclegowej, sklepów z pamiątkami i restauracji. Udając się tutaj warto wziąć pod uwagę, że w Listwiance ma obecnie miejsce prawdziwy bum budowlany, przec co ta niewielka mieścina ma dziś już niewiele wspólnego z cichym zakątkiem nad Jeziorem Bajkał. Inwestuje tu wielu bogatych Rosjan, Chińczyków i mieszkańców Europy Zachodniej. Wkrótce wszystko będzie przypominało uzdrowisko w Europie Zachodniej, a nie idylliczną nadbajkalską miejscowość. Latem Listwianka wydaje się być wręcz zatłoczon, ma jednak do zaoferowania turystom dużo więcej niż hotele i restauracje.
Położenie w miejscu, w którym Angara jako jedyna rzeka wypływa z Jeziora Bajkał, czyni Listwiankę jedną z najpiękniejszych wiosek na zachodnim wybrzeżu Bajkału. Będąc w Listwiance można wspiąć się na tzw. Pik Czerskiego – malowniczy punkt widokowy 300 m nad poziomem jeziora. Rozciąga się stamtąd wspaniały panoramiczny widok na Jezioro Bajkał i Angarę. Przy dobrej pogodzie można dostrzec nawet góry Chamar-Daban rozciągające się wzdłuż południowego brzegu jeziora. Wejście na szczyt Czerkiego jest godne polecenia i nie należy go pominąć podczas pobytu w Listwiance. Osoby, które nie moga się wspinać, moga skorzystać z kolejki linowej.
Chcąc poznać wiele interesujących faktów na temat Jeziora Bajkał należy odwiedzić Muzeum Limnologiczne Bajkału w Listwiance. Można w nim poznać unikalną bajkalską florę i faunę oraz ludzi żyjących na brzegach jeziora.
W Listwiance można również skorzystać z tradycyjnej sauny rosyjskiej – banji (gorącej łaźni parowej) i skosztować słynnej bajkalskiej specjalności – wędzonego omula. W Listwiance znajduje się również szkoła nurkowania, która zapewnia kompletny sprzęt i oferuje lekcje nurkowania.
Listwianka jest również doskonałą bazą wypadową do wycieczek pieszych i wędrówek nad Jeziorem Bajkał, w tym dla kilkudniowych rejsów po Bajkale. Może być także punktem początkowym wycieczki Krugobajkałką, którą mogą Państwo zamówić u nas, podobnie jak i rejs po Bajkale.
Ze względu na łatwy dojazd utwardzoną drogą z Irkucka Listwianka jest idealnym miejscem dla każdego, kto ma mało czasu na zwiedzanie Jeziora Bajkał. Jeśli jednak planują Państwo kilka dni na zwiedzenie Bajkału, wówczas można śmiało z Listwianki zrezygnować i udać się do równie atrakcyjnego, ale spokojniejszego miejsca. Szczególnie dla miłośników przyrody polecana jest Wyspa Olkhon.
W drodze z Irkucka do Listwianki można zwiedzić malowniczo położony skansen Talcy – świadectwo dawnej architektury bajkalskiej. Znajdują się tutaj oryginale domy mieszkalne, mur obronny, kaplica, młyn wodny, szkoła wiejska oraz karczma. Ponadto można zwiedzić stare buriackie osiedle – kilka urządzonych wewnątrz jurt, w tym jurtę szamana.
Skansen jest godny polecenia dla wszystkich, których interesuje historia i życie mieszkańców Przybajkala. Zwiedzając skansen w Talcy ma się wrażenie podróży w czasie setki lat wstecz. Piękne położenie „wioski” w lesie nad brzegiem Angary sprawia, że wizyta jest prawdziwą przyjemnością.
Podczas transferu z Irkucka do Listwianki (lub odwrotnie) praktycznie zahacza się o skansen w Talcy. Ponieważ jest to dość atrakcyjny przystanek, praktycznie zawsze włączamy go do naszych programów wycieczek grupowych z polskim pilotem. Zamówienie prywatnego transferu jest jedynym sposobem na zwiedzenie skansenu, gdyż autobusy się tam nie zatrzymują. Zwiedzanie trwa około 1 godziny, możliwy jest także lunch.
Wyspa Olchon – czy warto?
Jeżeli mają Państwo w zanadrzu pełne 3 dni czasu, polecamy pojechać na Wyspę Olchon. Przez 2277 godziny rocznie na wyspie świeci słońce. Jest to najwięcej godzin słonecznych na całej Syberii. Na Olchonie można poza tym spotkać wszystkie formy krajobrazowe Bajkału: od płaskich stepów po pasma górskie. Na wyspie znajdziemy bardzo atrakcyjne i niezwykle różnorodne krajobrazy, wiele wspaniałych zatok i mistycznych miejsc. Na północy wyspy znajdują się lasy iglaste, a na południu wpływy stepu Tageran. Na wyspie istnieje około 140 zabytków archeologicznych, takich jak starożytne groby, mury pierścieniowe i pozostałości dawnych osad. Dzięki temu wyspa jest rajem dla naukowców. Jest to także geograficzne, historyczne i święte centrum Bajkału, a także centrum starych legend historycznych. Przylądek Khargoy jest jednym z najpiękniejszych regionów na wyspie Olchon. Bezdrzewny krajobraz stepu nad jeziorem ma tutaj swój szczególny urok.
Wyspa Olchon znajduje się w pobliżu zachodniego brzegu Jeziora Bajkał i ma 72 km długości i 10-15 km szerokości. Na wschodnim brzegu znajdują się strome skały, które wpadają do wody. Na zachodzie wyspa ma łagodnie opadające wybrzeże. Niedaleko Chusziru – głównej miejsowości, między Skałą Szamanką a wioską Haranci, znajduje się piękna piaszczysta plaża – Saraysky Bay. Przy dobrej pogodzie można podziwiać wspaniały widok na góry po drugiej stronie Małego Morza (Maloje Morje).
Zaledwie kilka kilometrów od wschodniego wybrzeża znajduje się najniższy punkt Jeziora Bajkał wyoszący 1637 metrów. Tym samym Jezioro Bajkał jest najgłębszym i najbogatszym w słodką wodę jeziorem na świecie.
Infrastruktura turystyczna rozwija się zwłaszcza w głównej wiosce Chuszir. Zapotrzebowanie na bazę noclegową na Olchonie jednak ciągle rośnie. W międzyczasie wybudowano wiele ośrodków wypoczynkowych i kilka przytulnych kompleksów hotelowych, istnieją także liczne kwatery prywatne i całkiem dobrze prosperujące sklepy spożywcze. Na Olchonie znajduje się także kilka pól namiotowych, z których najpopularniejsze znajdują się w zatoce Chankhoi. Woda w zatoce rozgrzewa się tutaj latem do 20 stopni, co jest ewenementem nad Bajkałem.
Skała Szamanka
Skała Szamanka jest uważana za jedno z najświętszych miejsc w Azji i jest najbardziej znanym i najczęściej odwiedzanym zabytkiem przyrody na wyspie Olchon. Buriaci uważają, że najważniejszy bóg, Tengrii, ma tu swoją siedzibę. Aby nie naruszać spokoju Boga, wspinanie się na skałę było do niedawna surowo zabronione. Dzisiaj nie ma już wprawdzie takiego obostrzenia, jednak wymagany jest szacunek dla tego świętego miejsca. Niestety nie wszyscy odwiedzający zdają sobie z tego sprawę i przestrzegają tego nakazu – szczególnie w sezonie letnim wokół skały widać porozrzucane butelki i inne śmieci.
Mieszkańcy Wyspy Olchon
Na wyspie Olchon mieszka około 1500 osób, z których większość pochodzi z Buriacji. Głównymi źródłami dochodu są rybołówstwo i hodowla zwierząt oraz w coraz większym stopniu turystyka. Prawie wszystkie 5 wiosek znajduje się na zachodnim brzegu wyspy, nad tzw. „Małym Morzem”.
Główna wioska Chuszir znajduje się pośrodku wyspy, w pobliżu Skały Szamanki, dlatego jest doskonałą bazą wypadową do wycieczek pieszych i zwiedzania. W Chuszir znajduje się interesujące muzeum historii lokalnej. Wioska ma dziś około 1200 mieszkańców, mieszka tu zatem zdecydowana większość populacji wyspy. Oprócz Chusziru na wyspie znajdują się cztery inne mniejsze wioski: Yalga, Malomorec, Kharantsi i Ułan-Khuschin.
Dojazd na Wyspę Olchon
Utwardzone drogi na Wyspie Olkhon do dzisiaj nie istnieją. Częściowo utwardzona i dość dobra trasa prowadzi z Irkucka do Sachjurty – miejsca przeprawy promowej na Wyspę Olchon. Ostatnie 80 kilometrów tej trasy są wyjątkowo malownicze, ponieważ prowadzą przez piękny pagórkowaty krajobraz stepu Tascheran.
Od połowy grudnia do połowy stycznia oraz od połowy kwietnia do połowy maja Wyspa Olchon jest odcięta od lądu i dostępna wyłącznie helikopterem. W pozostałych miesiącach dojazd jest możliwy: latem dzięki lokalnemu połączeniu promowemu, a zimą dzięki grubej pokrywie lodowej, po której samochody, autobusy i ciężarówki mogą jeździć bez problemu już w drugiej połowie stycznia aż do połowy marca.
Od połowy maja z Irkucka do Chusziru kursuje regularny autobus. Odjazd jest z dworca autobusowego w Irkucku zwykle o godz. 08.00 rano, tak aby kierowca mógł tego samego dnia zabrać pasażerów z wyspy i wrócić do Irkucka. Ścisłym latem (w lipcu i w sierpniu) autobusy kursują kilka razy dziennie – w zależności od zapotrzebowania. Większość z nich wyrusza z Irkucka do południa, ponieważ podróż trwa około 6,5 godziny.
W miesiącach letnich (lipiec i sierpień) istnieje także połączenie promowe – „Raketa” pływa z Irkucka na Wyspę Olchon dwa razy w tygodniu (zwykle we wtorki i w piątki). Po drodze prom często zatrzymuje się w Porcie Bajkał lub w Listwiance. Wyspa Olchon jest jednak tylko przystankiem dla promu w drodze do Niżnieangarska na północy Jeziora Bajkał. Na całą trasę (700 km przez całe Jezioro Bajkał) z Irkucka do Niżnieangarska prom potrzebuje cały dzień.
Z przyjemnością pomożemy Państwu zaplanować podróż i zdobyć bilety autobusowe lub promowe na dojazd z Irkucka. Bilet autobusowy z Irkucka na Wyspę Olchon kosztuje 35 €, bilet promowy – 120 € w jedną stronę od osoby. Jeżeli mają Państwo taką możliwość finansową i czasową, polecamy w jedną stronę pojechać na wyspę lądem, a w drugą przepłynąć promem – będzie wówczas okazja do odbycia rejsu po Bajkale i zobaczenia jeziora z dwóch perspektyw – lądowej i wodnej. Marszrutki można rezerwować tylko na miejscu bezpośrednio przed odjazdem. Z przyjemnością zorganizujemy prywatny transfer z Irkucka do Chusziru oraz transfer powrotny. Cena zależy od liczby osób.
Trekking nad Bajkałem
Jezioro Bajkał jest otoczone licznymi pasmami górskimi, są tu zatem doskonałe warunki do wspinaczki i aktywnego urlopu w górach. Na północnym zachodzie jezioro otoczone jest wysokimi górami – Bajkał. Na północnym wschodzie znajduje się wyżyna Stanowoi, na południowym zachodzie – góry Sajany, na południu góry Chamar-Daban i Ułan-Burgassy, a na wschodzie góry Barguse. Śnieg zalega w górach nadbajkalskich od połowy września do końca czerwca.
W budowie jest Szlak Wielkiego Bajkału (Great Baikal Trail) – szlak turystyczny prowadzący wokół Jeziora Bajkał. Ponieważ dla przeciętnego wędrowcy prawie całe zachodnie wybrzeże jeziora, a zwłaszcza jego północna część są bardzo trudno osiągalne – do wody można dotrzeć z lądu tylko w kilku miejscach, nie dociera tam masowa turystyka. Sprawia to, że ta część Bajkału jest szczególnie interesującym miejscem dla wymagających turystów. Konieczne jest jednak uzyskanie zezwolenia na przekroczenie granicy rezerwatu przyrody.
Góry Sajany
Z powierzchnią 455.000 km² góry Sajany są mniej więcej wielkości Niemiec, Holandii i Szwajcarii łącznie. Pasmo górskie rozciąga się na setki kilometrów od południa Jeziora Bajkał aż do gór Altaj. Góry pozostały praktycznie nietknięte i przyciągają niewielu turystów sportowych i wspinaczy, zwłaszcza miłośników przygód. Można nawet wspiąć się na panoramiczną górę (3.014 m) z widokiem na jezioro Chubsugul w Mongolii.
Pasmo górskie Chamar-Daban
Góry Chamar-Daban położone są na południowo-wschodnim brzegu Jeziora Bajkał. Dzięki specjalnemu mikroklimatowi występuje tutaj najwięcej opadów z całej wschodniej Syberii. Dzięki mokremu klimatowi góry Chamar -Daban wyróżniają się wyjątkową florą (rosną tu gigantyczne rośliny) i bogatą fauną w porównaniu do wszystkich innych pasm górskich wokół Jeziora Bajkał. W górach Chamar-Daban jest bardzo mało osad, co czyni ten obszar górski bardzo atrakcyjnym dla miłośników sportu wspinaczkowego i sprawia, że idealnie nadaje się na ciekawe wycieczki trekkingowe.
Dolina Tunkińska
Dolina Tunkińska jest położona między masywami Sajanów i górami Chamar-Daban. Pasma górskie otaczające dolinę zapewniają przyjazny, słoneczny klimat. Obszar ten jest również bardzo atrakcyjny dla turystów dzięki potężnej rzece Irkut, pięknemu stepowi i rustykalnej tajdze. Dolina Tunkińska jest szczególnie znana z wielu leczniczych źródeł mineralnych.
Step Tażerskij
Pagórkowaty krajobraz stepu Tażerskiego jest z pewnością jednym z najbardziej egzotycznych obszarów nad Jeziorem Bajkał. Można go podziwiać podczas transferu lądem z Irkucka na Wyspę Olchon (ok. 330 km) – ostatnie 80 km są niezwykle malownicze właśnie dzięki stepowi Tażerskiemu. Naturalne granice stepu Tażerskiego stanowią rzeka Anga na południu, brzeg Jeziora Bajkał na północy i wschodzie oraz pasma górskie na zachodzie.
Step Tażerski był zamieszkiwany przez ludy starożytne. Według wykopalisk archeologicznych znaleziono tu najstarsze ludzkie osady nad Jeziorem Bajkał. Dzisiejsi mieszkańcy to głównie Buriaci. Wraz z krajobrazem stepowym można się tu prawie jak w Mongolii.
Wybrzeże południowo-zachodnie
Odcinek wybrzeża między Listwianką a Wyspą Olchon jest dość dobrze rozwinięty pod względem infrastruktury turystycznej. Odcinki wysunięte nieco dalej na północ są natomiast nadal rzadko odwiedzane przez turystów. Do głównych miejscowości Listwianka i Bolszyje Koty oraz do pięknej piaszczystej zatoki Peszanaja można dotrzeć latem z Irkucka specjalnym promem (wodolotem, ros. rakietą). Do Bolszoje Goloustnoje i do Buguldejki prowadzą natomiast tylko wąskie, słabo rozwinięte drogi.
Najłatwiejszym sposobem na poznanie tego regionu jest piesza wędrówka. Szczególnie trudne południowe odcinki zostały w ostatnich latach udostępnione w ramach projektu Szlaku Wielkiego Bajkału (Great Baikal Trail). Tylko niektóre z interesujących archeologicznie miejsc, takie jak malowidła naskalne w zatoce Sagan Saba lub tak wspaniałe sekcje jak w zatoce Aja, można zobaczyć tylko przy pomocy miejscowych lub podczas zorganizowanych wycieczek.
Wybrzeże północne i Góry Bajkalskie
Na północno-zachodnim wybrzeżu Jeziora Bajkał, w bezpośrednim sąsiedztwie linii brzegowej znajdują się Góry Bajkalskie, których główny grzbiet ma ponad 2.000 m wysokości. Jezioro Bajkał jest z tych gór praktycznie niedostępne, a jego wybrzeże w tym miesjcu niezaludnione. Z tego względu przyciąga wielu aktywnych turystów, w szczególności miłośników przygód. Podczas pieszych wycieczek wymagane jest zezwolenie na wejście na obszar chroniony Baikalo-Lenskij. Możliwe są także wycieczki łodzią, które można połączyć z górską wspinaczką oraz zorganizowane wycieczki trekkingowe od brzegu Jeziora Bajkał do źródła Leny – jednej z największych rzek na świecie.
Północno-wschodnie wybrzeże jest raczej dzikim i dużym obszarem (rozciąga się przez około 300 km) bez osad, podlega ochronie i najlepiej nadaje się na wycieczki statkiem lub łodzią. Tutaj również wymagane jest zezwolenie. przepływa tędy również wiele rzek, co dodatkowo utrudnia wędrówki. Zwłaszcza w porze deszczowej strumienie rzek mogą szybko stać się poważnymi przeszkodami.
Półwysep Swiatoj Nos
Swiatoj Nos to największy półwysep na Jeziorze Bajkał. Jest położony na wschodnim wybrzeżu jeziora w Republice Burjacji. Dosłownie przetłumaczona nazwa oznacza „święty nos”, przy czym „nos” jest często używany w języku rosyjskim do określenia przylądków i półwyspów. Na półwyspie znajduje się grzbiet górski pokryty gęstą tajgą. Swiatoj Nos ma 53 km długości i około 20 km szerokości. Przyjazd na półwysep jest możliwy tylko prywatnym transferem z Ułan Ude.
Rezerwaty przyrody nad Jeziorem Bajkał
Jezioro Bajkał zostało wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO w 1996 roku. Cała linia brzegowa jeziora jest objęta ochroną. Jezioro otoczone jest licznymi rezerwatami przyrody, a także parkami narodowymi. Można tutaj wymienić Rezerwat Przyrody Bajkału, Rezerwat Przyrody Barguzin, Rezerwat Przyrody Lena, Cisbajkalski i Transbajkalski Park Narodowy. Wejście do parków narodowych jest możliwe tylko za pozwoleniem (bilet wstępu).
Pogoda i klimat nad Bajkałem
Pogoda nad Jeziorem Bajkał jest na ogół bardzo zmienna, dlatego przy planowaniu dłuższego pobytu należy zawsze mieć pod ręką odzież przeciwdeszczową. Z powodu zimnych wiatrów północnych zawsze przyda się cieplejszy sweter.
Lato jest zdecydowanie najlepszym okresem na pierwszą podróż nad Jezioro Bajkał. Także inne pory roku są niemniej atrakcyjne – wiosną cudownie kwitną łąki, jesienią przepięknie wyglądają liście syberyjskiej brzozy, a zimą niesamowitych wrażeń dostarczyć może wędrówka po zamarzniętym jeziorze i krystalicznie czystym, liczącym metr lodzie. Dlatego z pewnością warto tu przyjechać nie tylko raz w życiu.
Lato nad Jeziorem Bajkał trwa zaledwie od lipca do sierpnia i jest tym samym stosunkowo krótkie, ale niezwykle słoneczne. Panuje tu klimat kontynentalny i można liczyć na około 2000 godzin słonecznych rocznie – to tylko trochę mniej niż w Kalifornii! Grudzień jest najciemniejszym, a czerwiec – z 275 godzinami słońca najbardziej nasłonecznionym miesiącem. Niestety lata są deszczowe. Najsuchszym miesiącem jest lipiec. Na wyspie Olchon pada bardzo rzadko – tylko około 200 mm rocznie.
Latem zaleca się stosowanie środków odstraszających komary na całym brzegu Bajkału. Temperatury w ciągu dnia często przekraczają 20 stopni. Ze względu na ogromną ilość wody w jeziorze jej temperatura praktycznie nie wzrasta powyżej 10 stopni nawet w lipcu i sierpniu, dlatego jezioro nadaje się do kąpieli tylko w bardzo niewielu płytkich miejscach. W czerwcu woda jest nadal lodowata. Dopiero w sierpniu osiąga stosunkowo łagodne temperatury, jednak już we wrześniu temperatura wody spada.
Zimy nad jeziorem Bajkał są suche i chłodne. Średnia temperatura wynosi -20 stopni, należy jednak również oczekiwać ekstremalnych temperatur do -40 stopni. W listopadzie jezioro powoli zaczyna zamarzać. Ze względu na ogrom wody proces ten trwa aż do połowy stycznia, kiedy to pokrywa lodowa jest już na tyle gruba i zwarta, że mogą z niej korzystać duże i ciężkie ciężarówki w celu przeprawienia się np. na Wyspę Olchon. Stan ten utrzymuje się do połowy marca, po czym jezioro zaczyna powoli rozmarzać. Od połowy kwietnia do połowy maja pokrywa lodowa jest już na tyle rozmarznięta, że nie nadaje się do przeprawiania na wyspy – pozostają one zatem odcięte od lądu przez kolejny miesiąc aż do połowy maja, kiedy to zwykle lód znika całkowicie. Wyspa Olchon jest tym samym odcięta od lądu przez dwa okresy w roku (łącznie przez 2 miesiące): od połowy grudnia do połowy stycznia + od połowy kwietnia do połowy maja. W tych okresach lód zalega już bądź jeszcze na jeziorze, co uniemożliwia przeprawę promów, przejazd samochodem jest jednak jeszcze bądź już zbyt ryzykowny.
Śnieg zalega w dolinach od połowy listopada do początku kwietnia. Wiosna (kwiecień/maj) i jesień (wrzesień/październik) trwają zaledwie dwa miesiące i są tym samym – podobnie jak lato bardzo krótkie. Nocne przymrozki są możliwe nawet jeszcze w czerwcu, a następnie ponownie od końca sierpnia.
Flora i fauna
Naj Jeziorem Bajkał można spotkać rysie, niedźwiedzie, jelenie i wilki. Występuje tutaj łącznie aż 600 gatunków roślin i około 1000 gatunków zwierząt endemicznych, nie występujących nigdzie indziej na świecie. Foka bajkalska jest jednym z dwóch gatunków fok słodkowodnych na świecie. Do dziś nie zostało wyjaśnione, w jaki sposób foki, które przybyły tutaj z Oceanu Arktycznego, przystosowały się do życia w słodkiej wodzie.
Smaczny omul bajkalski (rodzaj łososia) i wysokotłuszczowa golomianka należą do rzadkich gatunków ryb w jeziorze Bajkał. W Listwiance i na Wyspie Olchon wędzony omul jest jednym z bajkalskich specjałów, których należy skosztować będąc w tym rejonie.
Mogą Państwo zamówić u nas każdy odcinek trasy i każdą klasę biletową.
Wspólnie stworzymy indywidualną koncepcję podróży i zrealizujemy wycieczkę według Państwa pomysłu!
